Het antwoord is vrij simpel en kort: ‘ja’. Achter die spontane acties – hoe leuk ook – schuilt namelijk een hoop serieus werk. Elke week verschijnt er een verse editie van DeMooiRooiKrant en dat gebeurt niet vanzelf. Daarvoor moet op maandag en dinsdag de hele krant gevuld worden: pagina’s opmaken, teksten controleren, foto’s bijsnijden, koppen verzinnen, correcties verwerken. En artikelen schrijven, want dat blijf ik één van de leukste onderdelen vinden. Verhalen maken over mensen, initiatieven, sport, winkels, kunst, jeugd, politiek… noem het maar op. Zie je een foutje in de redactie staan? Dan heb jij betere ogen dan ik, want dan is die er toch mooi tussendoor geglipt. Maar dat hoort erbij. We zijn mensen, geen machines.
Ons kantoor is trouwens geen rustige werkplek waar je alleen maar zit te tikken. Integendeel. De deur staat letterlijk en figuurlijk open. Elk uur komt er wel iemand binnenlopen: voor een vraag over de openingstijden van de bibliotheek (we lijken soms net een VVV), vraag over de plastic zakken, het aanmelden van een MooiRooitje of om een gevonden sleutelbos af te geven. Soms komen mensen ook gewoon even praten, hun verhaal delen. Of een oude editie opvragen waar hun (klein)dochter, buurman of vriendin in stond. En dan luisteren we graag, denken we mee en proberen we hen te helpen.
